ՀՈւԼՈւՆՔԱԽԱՂ
պերֆորմատիվ ընթերցում ձմեռային արևադարձին

Հերման Հեսսեյի վերջին վեպը պատմում է մի խորհրդավոր գործառության մասին, որը հիմնված է տիեզերա-բանաստեղծական անալոգիաների վրա, այն է՝ Հուլունքախաղը:

Այս Խաղը՝ որպես «կախարդական թատրոն», ձգտում է լինել բոլոր արվեստների և գիտությունների սինթեզը: Սակայն խաղի կանոնները վեպում չեն նկարագրվում, այլ միայն ակնարկվում: Այս Խաղում երաժշտությունը կենտրոնական դեր ունի՝ միավորված մաթեմատիկայի, աստղագիտության և փիլիսոփայության հետ:

Ներշնչված Հեսսեի վեպով և ուղղորդվելով ազատ ասոցիացիաների դիցաբանական մեթոդով՝ theatrum phonosophicum-ը ստեղծում է տարազգացական պերֆորմատիվ իրադարձություն՝ միասին վերապրելու ձմեռային արևադարձը։